نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح امروز (سه‌شنبه) پارلمان طرح استفساریه جزء یک بند «ب» تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی را مورد بحث و بررسی قرار دادند و به تصویب رساندند.
پس از ارائه گزارش توسط امیرحسین قاضی‌زاده سخنگوی کمیسیون اجتماعی در زمینه این طرح، از آنجا که طرح مذکور هیچ مخالفی نداشت، موافقان نیز سخنرانی نکردند و در نهایت وکلای ملت با ۱۸۸ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از ۲۲۴ نماینده حاضر در جلسه، این استفساریه را به تصویب رساندند.
به موجب مصوبه مجلس مقرر شد، مراد قانون‌گذار از عبارت «افرادی که حداقل ۲۰ سال متوالی و … اشتغال داشته باشند» در جزء یک بند «ب» اصلاحیه تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۳۰ بهمن ۱۳۷۹ مجلس شورای اسلامی داشتن حداقل ۷ هزار و ۳۰۰ روز اشتغال در یک یا چند شغل زیان آور در یک یا چند کارگاه است و توالی اشتغال به قوت خود باقی است.
به گزارش فارس، طبق این مصوبه مجلس کسانی که حداقل ۷ هزار و ۳۰۰ روز اشتغال در مشاغل سخت و زیان‌آور داشته باشند، مشمول قانون مشاغل سخت و زیان‌آور شده و ۲۰ ساله بازنشسته می‌شوند.
در مقدمه توجیهی این طرح که به امضای ۲۸ نفر از وکلای ملت رسیده، آمده است: با عنایت به اعتراضات و مراجعات مکرر کارگران شاغل در کارهای سخت و زیان‌آور در اعتراض به نحوه اعمال عبارت «مشاغل متوالی سخت و زیان‌آور» که طبق آئین‌نامه اصلاحیه تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی باید روان و بدون مشکل عملیاتی اجرا می‌شد اما در گذشته برخلاف روال متداول و جاری که از آئین‌نامه مربوطه فعلی منبعث شده است، به جای غیبت، حضور کارگران در مشاغل و کارهای سخت و زیان‌آور ملاک تطبیق اشتغال «متوالی» در مشاغل سخت و زیان‌آور بود.
در این مقدمه آمده است اما گنجاندن ۱۲ روز غیبت که بر اساس ۱۲ روز مرخصی مصوب در قانون کار ۱۳۳۷ به عنوان ملاک متوالی ندانستن مشاغل سخت و زیان‌آور در نظر گرفته شد که حتی اگر همین مأخذ در سال ۱۳۸۰ اندکی می‌توانست محلی از اعراب داشته باشد اکنون به دلیل آنکه قانون کار جمهوری اسلامی ایران یک سال مرخصی را به تصویب رسانده است، دیگر نمی‌تواند جاری و ساری باشد.
از آنجا که مأخذ ۱۲ روز، نه منبع قانونی دارد و نه پیش از آن آئین‌نامه رایج و جاری بوده است، پیشنهاد استفساریه برای یافتن یک ملاک معتبر تقدیم می‌شود.