1: هدف صورت های مالی، ارائه ی اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد  تجاری است که برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان مفید میباشد. ( بند 2 )

—————————-

2: مسئولیت تهیه و ارائه صورت های مالی، با هیئت مدیره یا سایر ارکان اداره کننده واحد تجاری است. (بند 7 )حسابداري كاربردي

—————————-

3: مجموعه کامل صورتهای مالی شامل اجزای زیر است: ( بند1 )

الف) صورت های مالی اساسی:

1- ترازنامه؛ 2- صورت سودوزیان؛ 3- صورت سودوزیان جامع؛ 4- صورت جریان وجوه نقد

ب) یادداشتهای توضیحی

—————————-

4: به کارگیری نامناسب استانداردهای حسابداری، از طریق افشا در یادداشتهای توضیحی، جبران نمیشود. ( بند11)

—————————-

5: شرایط ارائه صورت های مالی به نحو مطلوب:

الف) انتخاب و اعمال رویه های حسابداری؛

ب) ارائه اطلاعات مربوط، قابل اتکا، قابل مقایسه و قابل فهم؛

ج)  ارائه اطلاعات اضافی(بند 13)

—————————-

6:  صورت های مالی باید بر مبنای تداوم فعالیت تهیه شود، مگر اینکه مدیریت قصد انحلال یا توقف عملیات واحد تجاری را داشته

باشد. ( بند 22 )

—————————-

7:  مدیریت برای ارزیابی تداوم فعالیت، تمام اطالعات موجود در خصوص آینده قابل پیش بینی (حداقل 12 ماه پس از تاریخ ترازنامه) را بررسی میکند. ( بند22)

—————————-

8: به استثنای اطلاعات مربوط به جریان های نقدی، واحد تجاری باید صورت های مالی خود را بر مبنای تعهدی تهیه کند. (بند 23)

—————————-

9: با توجه به مفهوم تطابق، شناخت اقلامی در ترازنامه که با تعریف داراییها و بدهیها انطباق ندارد، مجاز نمیباشد. ( بند 24 )

—————————-

10: باید ثبات رویه در ارائه ی صورت های مالی رعایت گردد، مگر اینکه:

الف) تغییری عمده در ماهیت عملیات واحد تجاری یا تجدید نظر در نحوه ی ارائه ی صورت های مالی حاکی ازاین باشد که تغییر مزبور  به ارائه ی مناسب تر معاملات یا سایر رویدادها منجر شود. یا

ب) تغییر در نحوه ی ارائه، بموجب یک استاندارد حسابداری الزام میشود. ( بند 25 )حسابداري كاربردي

—————————-

11: تمام اقلام بااهمیت باید به طور جداگانه در صورت های مالی ارائه شود مبالغ کم اهمیت باید با مبالغ دارای ماهیت و کارکرد مشابه جمع گردد و نیازی به ارائه ی جداگانه آنها نیست.(بند27)

—————————-

12: اطلاعاتی بااهمیت تلقی میشود که عدم افشای آن بر تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان که بر مبنای صورت های مالی اتخاذ

میشود، موثر واقع شود. (بند23)

—————————-

13: دارایی ها،بدهیها نباید با یکدیگر تهاتر شوند مگر اینکه طبق استاندارد دیگری،الزامی یا مجاز باشد. (بند31)

—————————-

14: اقلام درآمد و هزینه تنها زمانی تهاتر شوند:

الف ) یک استاندارد حسابداری،تهاتر را الزامی یا مجاز کرده و یا

ب) درآمدها و هزینه های غیر عملیاتی حاصل از معاملات واحد یا مشابه با اهمیت نباشند.(بند32)

—————————-

15: تهاتر دو یا چند قلم دریافتنی و پرداختی تنها زمانی مناسب است که توان واحد تجاری برای تسویه حساب از طریق پرداخت مبلغ یا عدم پرداخت و الزام دیگری به پرداخت مبلغ خالص تضمین شده باشد. (بند 34)

—————————-

16: صورت های مالی باید ارائه دهنده ی اقلام مقایسه ای دوره ی قبل باشد مگر اینکه یک استاندارد حسابداری،نحوه ی عمل دیگری

را مجاز یا الزامی کرده باشد. (بند 37)

—————————-

17: هزینه های عملیاتی باید بر حسب کارکرد هزینه ها در واحدتجاری و در موارد خاص که انجام این امر مفید نباشد(بند62).

—————————-

18: در روش طبقه بندی بر مبنای کارکرد هزینه،هزینه ها بر حسب کارکرد به عنوان بخشی از بهای تمام شده ی فروش،توزیع یا اداری

طبقه بندی میشود . (بند62)

—————————-

19: در روش طبقه بندی بر اساس ماهیت هزینه،اقلام هزینه بر حسب ماهیت با یکدیگر جمع شده و در سود و زیان منعکس میشود. (بند63)