از تامین مالی خارج از ترازنامه هنگامی استفاده می شود که شرکت می خواهد ضمن تحصیل یک دارایی، آن دارایی و نحوه ی تامین مالی آن را در ترازنامه نشان ندهد.
چون اکثرا از طریق بدهی برای خرید دارایی استفاده می شود، هنگامی که بدهی در ترازنامه نیاید، نسبت بدهی، کمتر از واقع نشان داده خواهد شد و نشان دهنده ی ریسک کمتر شرکت است و این برای سرمایه گذارارن مطلوب تر خواهد بود.
همچنین با نشان ندادن دارایی، هزینه ی استهلاکی هم که از آن به وجود می آید در صورت سود و زیان نشان داده نمی شود و سود بالاتر گزارش می شود.
البته باید توجه داشت که تامین مالی خارج از ترازنامه (Off Balance Sheet Financing) لزوما ساختگی نیست.
برخی از موارد هم اجتناب ناپذیر است مانند اجاره های عملیاتی که ازبابت آن تعهداتی شناسایی نمیشه (در مفابل اجاره های سرمایه ای).
در این روش، به جای شناسایی یك بدهی ویك دارایی (نظیر اجاره ی سرمایه ای) صرفا به نمایش هزینه ی اجاره در صورت سود و زیان اكتفا می شود.
توجه به این مبحث به این دلیل جدی شد که بسیاری از شرکت ها به شیوه های مختلف سعی در پنهان کردن تعهداتشان داشتند.
طبق كتاب سال 2009 لیزینگ جهانی، مجموع كل مبالغ لیزینگ سالیانه در سال 2007 مبلغی معادل 760 بیلیون دلار بوده كه بسیاری از اقلام فوق در ترازنامه ی شركت ها نمایش داده نشد. بهترین مثال در این مورد، بدهی مربوط به شرکت های زیر مجموعه ی “انرون” بود که منجر به ورشکسته شدن این شرکت در سال 2001 میلادی شد.