آنهایی که به  دنبال  کارآفرینی می روند همواره  با دو مفهوم  مواجه  هستند: آزادی و پول.

بنیاد کارآفرینی پیو اخیراً در مطالعه ای پیرامون  رضایت شغلی اعلام  کرد که بر اساس تحقیقات  انجام  شده، 39 درصد از کارآفرینان  از رضایت  کامل پیرامون  شغل  خود برخوردارند و  این  درحالی است  که تنها  28 درصد از افرادی که برای دیگران  کار می کنند رضایت  کامل  شغلی دارند. توضیح پیرامون تأثیرات  شگرفی بر کل  یک  زندگی یک  شخص می تواند داشته  باشد نیز چندان  لازم  به  نظر نمی رسد و هر کسی که  حتی برای چند ماه  رضایت  کامل از کار خودرا تجربه  کرده  باشد اهمیت  این  موضوع  را درک خواهدکرد.

در عین  حال انستیتوی اقتصادی مکس بلانک  آلمان  و دانشگاه  ساسیکس انگلستان  نیز در مطالعه  ای دیگر به  این  نتیجه  رسیده  اند که  تغییر از سیستم حقوق بگیری به  سیستم  درآمدزایی مستقل،  رضایت  کلی افراد از زندگی را  حداقل  برای دو سال  پس از این  تغییر افزایش می دهد.

نکته  مهم  این  است  که رضایت از شغل و زندگی در میان  کارآفرینان  از درآمد بیشتر  آنها ناشی نمی شود چرا  که  ممکن  است  حتی در وضعیتی که  کار شخصی خود را  پیگیری می کند، درآمد کمتری نسبت به  حالت  حقوق بگیری داشته  باشند. به  عنوان  شاهدی بر این  مدعا می توان به  آمار مرکزی سرشماری ایالات متحده  اشاره  کرد. بر اساس این  آمار درآمد متوسط آمریکایی های با  سن  15 سال  به  بالا در سال  2011 میلادی برابر 31 هزار و 683 دلار بودجه  است و این  رقم  برای کسانی که  شغل  شخصی دارند به  میزان  300هزار و  766 دلار گزارش شده  است.

اما نکته  ای که  درپایان  شایان  ذکر است  توجه  به  این  مسئله  است  که  تنها  نمی توان  با اتکا به  آمار مربوط به  رضایت  شغلی، عجولانه  دست  به  کار شروع  کسب و کار شخصی شد. به  هر حال با وجود اینکه  درصد بیتشری از کارآفرینان  در مقایسه  با افرادی که برای دیگران  کار می کنند از رضایت  شغلی برخوردارند ،اما باید دانست  که نزدیک به  60 درصد از کارآفرینان  نیز نتوانسته اند  با راه  اندازی کسب و  کار خود به  رضایت  کامل  دست  یابند.