طبق استاندارد شماره 17 حسابداری ایران در صورت زیر به عنوان دارایی نامشهود شناسایی می شود：
الف . امکانپذيري تکميل دارايي نامشهود از نظر فني، به گونه‌اي که براي استفاده يا فروش آماده شود.
ب . قصد واحد تجاري براي تکميل دارايي نامشهود و استفاده يا فروش آن.
ج . توانايي واحد تجاري براي استفاده يا فروش دارايي نامشهود.
د. ايجاد منافع اقتصادي آتي توسط دارايي نامشهود. ازجمله، واحد تجاري بتواند وجود بازار براي دارايي نامشهود يا محصول آن و سودمندي آن در صورت استفاده داخلي را اثبات کند.
ه .دسترسي به منابع کافي فني، مالي و ساير منابع براي تکميل، توسعه و استفاده يا فروش دارايي نامشهود.
و . توانايي واحد تجاري براي اندازه‌گيري مخارج قابل انتساب به دارايي نامشهود به‌گونه‌اي اتکاپذير طي دوره توسعه.