ماده 148 بند 2 ((ب))
براساس تصويب نامه هیات وزیران همچنين بخشنامه هاي سازمان امور مالياتي آخرين آيين نامه حد نصاب حق ماموریت خارج از كشور موضوع ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم به شرح ذيل مي باشد :
ماده 1- نصابهای تعیین شده در این آیین نامه در صورتیکه مستند به مدارک باشد تا حدودی که تعیین گردیده است برای تشخیص مالیات مودیانی که درآمد مشمول مالیات آنها از طریق رسیدگی به دفاتر قانونی تعیین می گردد قابل قبول خواهد بود و مازاد بر آن در محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نیست.
ماده 2- نصاب هزینه سفر و فوق العاده مسافرت به شرح زیر تعیین می گردد.
1- هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران به منظور حوائج مربوط به موسسات باشد تا حدود ذیل قابل پذیرش خواهد بود:
الف)هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکتهای تولیدی جمعا” در هر سال حداکثر چهار ماه به قرار 2.000.000 ریال روزانه.
ب) هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکتها و اشخاص حقوقی جمعا” در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی 2.000.000 ریال.
2- هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور حوائج شغلی جمعا” در هر سال حداکثر یک ماه به قرار روزی 2.000.000 ریال.
تبصره 1- نسبت به شرکتهای تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور در جزء (الف) بند 1 ماده 2 این آیین نامه جمعا” در هر سال حداکثر دو ماه دیگر به قرار روزی 2.000.000 ریال نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.
تبصره 2- هزینه های مذکور در ماده 2 و تبصره 1 فوق شامل هزینه های پذیرایی در خارج از ایران نیز می باشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه پذیرایی پذیرفته نخواهد بود.
تبصره 3- هزینه های ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوایی،زمینی،دریایی و هزینه های مربوط به خروج از مرز و عوارض های اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
ماده 3- خارج از مبلغ مذکور هزینه دیگری به عنوان فوق العاده مسافرت در خارج از کشور در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد