حمید حاج اسماعیلی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: از گذشته ضعف جدی بین مراکز دانشگاهی و بازار وجود داشت و به دلیل عدم ارتباط تنگاتنگ، فارغ التحصیلان پس از خروج از دانشگاهها، توانایی و مهارت لازم برای ورود به بازار کار را به دست نمی آوردند به همین دلیل کارفرمایان از جذب آنها امتناع می کردند.
وی افزود: سالهای سال نقدهای متعددی در این خصوص و رفع این مشکل مطرح شد که خلق دانشگاههای علمی کاربردی یکی از آنها به شمار میرود لذا باید بپذیریم که نمیتوان صرفا دانش تئوری را در دانشگاهها آموخت و بعد به صورت موثر و کارآمد آن را در بازار کار استفاده کرد.
به گفته این کارشناس بازار کار، وجود کارگاههای آموزشی علمی و ارتباط با بازار کار یکی از گامهای تکمیل کننده دانشگاهها هست که ورود فارغ التحصیلان به بازار کار را تسهیل میکند.
حاج اسماعیلی با متفاوت خواندن فلسفه مراکز فنی و حرفهای با دانشگاهها و ماموریت آنها، افزود: مراکز فنی و حرفهای معمولا مسئولیت آموزش مشاغل غیر آکادمیک و عمومی را برعهده دارند و افراد را برای کارهایی که نیازمند دانش تئوریک بلند مدت و خاص نیست، آموزش میدهند.
وی بیان کرد: در ایران بیش از ۶۰۰۰ شغل تعریف شده که بسیاری از آنها استاندارد نیست و بر اساس آمارهای سازمان تامین اجتماعی، یک ششم همین تعداد مشاغل، سخت و زیان آور است که نشان میدهد بنگاهها و فضاهای کسب و کار چندان استاندارد نیست که مشاغل را در زمره کارهای سخت و زیان آور تعریف میکند در حالی که این امر به نیروی انسانی و سرمایههای مادی کشور آسیب میزند.
کارشناس بازار کار متذکر شد: از آنجا که برنامهریزی کلان کشور برای تربیت و جذب کارجویان در جهت اثرگذاری و بهرهوری بازار کار منسجم و هماهنگ نیست با خیل عظیم بیکاران روبه رو هستیم و سرمایههایی که برای آموزش آنها هزینه بسیاری صرف شده ثمردهی لازم را ندارد.
حاج اسماعیلی افزود:هرچه تلاش کنیم مشاغل را استاندارد و متناسب با بازار کار تعریف کنیم و با ابزارها و امکانات خود به سمت کیفی سازی و بهینه سازی آن برویم اثرات آن در بازار کار بیشتر و افراد پس از آموزش و تربیت جذب بازار کار میشوند.
به گفته وی، بازنگری جدی برای هدفمند کردن تربیت نیروی کار در کشور به منظور رونق بیشتر بازار کار امری ضروری است.