در این نوع استراتژی شرکت تمایل به نگهداری پول نقد واوراق بهادار دارد تا ریسک خود را با نگهداری نقدینگی پایین نگه دارد در واقع در این راهبرد نگاه بیشتر روی دارایی جاری است و بویژه نقدینگی و موجودی کالا می باشد زیرا نقدینگی را برای تسویه بدهی های سررسید شده نگه می دارد واز طرفی این نقدینگی را برای خرید کلا به منظور فروش کالا نگه داری می کند تا مشتری خود را از دست ندهد واز طرفی فروش نسیه را انجام می دهد تا بخشی از بدهی سررسید شده را با وصول این مطالبات پرداخت نماید واگر وصول مطالبات به موقع انجام نشود از وجه نقد خود برای پرداخت تعهد استفاده می کنند نگهداری وجه نقد بازدهی بسیار پایین دارد البته ریسک آن نیز اندک است
استراتژی دوم متهورانه
مدیریت شرکت در این نوع راهبرد بیشتر روی دارایی های غیر جاری تمرکز دارد وسعی می کند تا وجه نقد را به حداقل مورد نیاز نگهداری کند البته در این روش ریسک عدم پرداخت به موقع تعهدات سررسیده بالا می رود ولی بازدهی نسبتا بالای دارد در این استراتژی شاید نتوانید نیاز مشتریان را به صورت کامل تامین نمایید و قطعا مقداری از سود خود را از دست خواهید داد ولی گردش تامین موجودی کالا یعنی تعداد دفعات خرید افزایش خواهد یافت در این استراتژی منابع مالی بیشتر برای خرید دارایی‌های غیر جاری مصرف خواهد شد زیرا نرخ بازدهی به نسبت دارایی های جاری خواهند داشت