الف) کارگر از لحاظ این قانون فردی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حقالسعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار میکند. (ماده 2 قانون کار)
ب) کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حقالسعی کار میکند. مدیران و مسئولان و به طور عموم کلیهی کسانی که عهدهدار ادارهی کارگاه هستند نمایندهی کارفرما محسوب میشوند و کارفرما مسئول کلیهی تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر به عهده میگیرند. در صورتی که نمایندهی کارفرما خارج از اختیارات خود تعهدی بنماید و کارفرما آن را نپذیرد در مقابل کارفرما ضامن است.(ماده3 قانون کار )
ج) قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حقالسعی کاری را برای مدت موقت یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام میدهد. (ماده 7 و تبصره های آن)