به گزارش مشرق، به نقل از آجندا، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در یک نمودار حداقل میزان درآمد کارگران در ۲۷ کشور عضو خود را منتشر کرده است.
بر این اساس حداقل درآمد یک کارگر در استرالیا، پس از کسر مالیات، ۹٫۵۴ دلار آمریکا خواهد بود. با در نظر گرفتن نرخ دلار ۳۳۰۰ بازار آزاد، یک کارگر در استرالیا، به ازای هر ساعت کار پس از کسر مالیات ۳۱٫۵ هزار تومان دستمزد دریافت می کند.
استرالیا در میان این کشورها از بیشترین میزان حداقل دستمزد برخوردار است.
در فهرست ۲۷ کشور عضو ارائه شده، لوگزامبورگ در جایگاه دوم بالاترین میزان حداقل دستمزد به ازای هر ساعت کار قرار دارد.
یک کارگر به ازای هر ساعت کار در لوگزامبورگ پس از کسر مالیات، حداقل ۹٫۲۴ دلار معادل ۳۰٫۵ هزار تومان دستمزد دریافت می کند.
بلژیک در جایگاه سومین کشور با بالاترین میزان حداقل دستمزد در میان کشورهای تحت بررسی و عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه است.
کمترین میزان دستمزد دریافتی کارگران در این کشور پس از کسر مالیات ۸٫۵۷ دلار معادل ۲۸ هزار تومان است.
در بررسی سازمان همکاری اقتصاد و توسعه کشور آمریکا در جایگاه ۱۱ بالاترین حداقل دستمزدها قرار دارد. حداقل دستمزد در آمریکا معادل ۷٫۲۵ دلار به ازای هر ساعت کار است که پس از کسر مالیات معادل ۶٫۲۵دلار خالص خواهد بود که برابر با ۲۰ هزار تومان است.
در فهرست ارائه شده از سوی این سازمان، کشور مکزیک، لاتویا، و شیلی کمترین میزان حداقل دستمزد را در میان این کشورها داشتهاند.
حداقل دستمزد کارگران در شیلی ۲٫۲۲ دلار پس از کسر مالیات دلار به ازای هر ساعت است که معادل ۷٫۳ هزار تومان می شود.
حداقل دستمزد به ازای هر ساعت کار در لاتویا، ۱٫۴۶ دلار ارزیابی شده است که برابر با ۴٫۸ هزار تومان میشود.
کمترین دستمزد در میان کشورهای مورد بررسی و عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه مربوط به مکزیک است. حداقل دستمزد کارگران در این کشور به ازای هر ساعت کار پس از کسر مالیات ۱٫۰۱ دلار معادل ۳۳۳۳ تومان میشود.
حداقل حقوق ماهانه یک کارگر در ایران که از سوی وزارت کار تعیین شده است، برابر با ۷۸۰ هزار تومان است.
با در نظر گرفتن ۴۴ ساعت کار هفتگی و در نتیجه ۲۲۹۴ ساعت کار سالانه، متوسط ساعت کاری کارگران ۱۹۱ ساعت در ماه می شود.
با در نظر گرفتن حقوق ماهانه ۷۸۰ هزار تومان، و متوسط کار ماهانه ۱۹۱ ساعت یک کارگر ایرانی،درآمد وی معادل ۴ هزار تومان به ازای هر ساعت کار خواهد بود. که تنها در سطحی کمی بالاتر از کشور مکزیک قرار دارد.
بر اساس این گزارش، در ایران مقدار زیادی یارانه پنهان وجود دارد که برای سنجش و ارزیابی دقیق میزان دریافتی کارگران ایرانی و خارجی نرخ برابری قدرت خرید باید محاسبه شود.