نظر به اينكه هدف از تأسيس شركت شهرکهای صنعتی ، خريد زمين و ايجاد تأسيسات و امكانات لازم ، براي ارائه خدمات مستمر ، ايجاد راههاي اصلي و فرعي و تقسيم زمين خريداري شده به قطعات جزئي و فروش آنها به واحدهاي صنعتي ، توليدي و حرفه اي مي باشد ، بنابراين ، اينگونه شركتها تأسيسات و امكانات خود را به قصد واگذاري بعدي به ديگران ايجاد نمي كنند بلكه تأسيسات و امكانات ايجاد شده ابزار لازم براي ارائه خدمات مورد نظر است و اساساً طبق مفاد قراردادهاي منعقده با اشخاص ، حق انتفاع تأسيسات ، و نه عين آنها ، واگذار مي شود . با توجه به مطالب بالا كه در راستاي تداوم فعاليت شركت هاي مزبور نيز مي باشد ، نحوه حسابداري برخي از داراييها و بدهيهاي اين گونه شركت ها كه جنبه خاص دارد ، بشرح زیر اعلام مي گردد :

1- زمين هايي كه به متقاضيان واگذار مي شود ، درصورت تحقق تمام شرايط زير مبلغ فروش آنها بايد به عنوان درآمد دوره فروش شناسايي شود :

الف ـ زمين تحويل شده باشد .

ب ـ مابه ازاي فروش كلاً دريافت يا نسبت به دريافت آن اطمينان معقول وجود داشته باشد .

ج ـ مخاطرات و مزاياي عمده مالكيت به خريداران منتقل شده باشد . د ـ نسبت به عدم برگشت زمين هاي واگذار شده ، اطمينان معقول وجود داشته باشد .

2- از آنجا كه در حسابداري براي شناسايي يك قلم به عنوان دارايي ، ضابطه تصرف مالكانه و انحصاري ، حتي عليرغم نبود مالكيت ، در كنار ساير ضوابط ، مهم و تعيين كننده است ، بنابراين كليه داراييهايي كه توسط شركت تحصيل مي شود و شركت علاوه بر مالكيت ، بر آنها تصرف مالكانه و انحصاري نيز دارد ، نظير تأسيسات آبرساني ، بايد همچنان به عنوان دارايي در حسابها باقي بماند ، صرف نظر از اين كه وجوه لازم براي تحصيل آنها از چه منابعي تأمين شده است .

از سوي ديگر ، مخارج انجام شده براي آن گروه از داراييهاي ايجاد شده توسط شركت كه بهره برداري از آنها جنبه عام دارد و يا به بيان ديگر ، از تصرف مالكانه و انحصاري شركت خارج شده است ، نظير فضاي سبز و بهداري ، بايد همراه سهم متناسبي از پيش دريافت حق انتفاع مربوط (بند 3 زير ) به حساب سود و زيان منظور گردد . تفاوت اساسي بين دو گروه دارايي مزبور در اين است كه داراييهاي گروه اول عيناً و به شكل انحصاري توسط شركت مورد بهره برداري قرارمي گيرند ، اگر چه اين استفاده در جهت ارائه خدمات مستمر به ديگران است ، اما ديگران به طور مشخص از بهره برداري مستقيم و عيني مستثني شده اند . در حالي كه داراييهاي گروه دوم عيناً توسط عموم مورد استفاده قرار مي گيرند ، يا به بيان ديگر از تصرف مالكانه و بهره برداري انحصاري توسط شركت خارج شده اند .

3- آن بخش از مبالغ دريافتي از متقاضيان زمين كه به ارائه خدمات در آينده مربوط مي شود , پيش دريافت تلقي و هنگام دريافت , درگروه بدهيها طبقه بندي مي شود . پيش دريافت مربوط به حق انتفاع داراييهاي گروه اول فوق پس از تكميل و راه اندازي تأسيسات , در حساب ’’ تعهدات بابت خدمات آتي ‘‘ منظور و طي عمر مفيد تأسيسات , بر اساس مباني مناسب به درآمد سنوات مختلف تخصيص مي يابد . از سوي ديگر , پيش دريافت مربوط به ايجاد داراييهاي گروه دوم , متناسب با مخارج انجام شده براي اينگونه داراييها به حساب درآمد منظور مي گردد . نحوه برخورد با هر گونه پيش دريافت براي بازسازي داراييها نيز مشابه روش هاي بالا خواهد بود.